Dokarmiamy ptaki - zimowa ,,sprawa"

Od kilku dni jesteśmy dumnymi posiadaczami ,,jadłodajni" dla ptaszków. Nasi ,,bracia mniejsi" (jak je określał św. Franciszek z Asyżu) mają u nas małą przystań, gdzie mogą się posilić i odpocząć.

Zapraszam na krótką notkę o tym, jak to wygląda u nas :)

Karmnik wykonał dla nas - dla Filipka - dziadek. Pierwotnie naszym zamysłem było, że Filip wykona go z Tatą, ale różne przeszkody (zdrowotne) stanęły na drodze do tego zadania. 

Tak, pojawił się u nas karmnik. Poczytaliśmy w Internetach o tym, jak należy karmić ptaki, i to co było można, to zapewniliśmy naszym gościom od ręki, zaraz po zamontowaniu ,,stołówki" w naszym ogrodzie. Karmnik znajduje się tak, by można było go oglądać z okna i tym samym i fotografować ;) 

Na początek ptaszkom przygotowaliśmy rozdrobnione chrupki kukurydziane (bez wielkiej nadziei, że posmakują, i że wiatr ich nie wywieje) oraz wyłuskane ziarenka słonecznika.

Filip z wielkim entuzjazmem przyjął fakt, że ptaki należy karmić regularnie. Pouczyliśmy Go także, czego nie wolno podawać ptakom (fachowe info TU). Przyjął to ze zrozumieniem, a także dorzucił kilka drobnych faktów poznanych na zajęciach w przedszkolu. :)

Oczywiście pierwsze karmienie, nie mogło obyć się bez udziału Synka. Filipek i Jego Tata poszli i wsypali przygotowane pokarmy.

Karmnik jest wysoko i Filip potrzebuje wsparcia, by się do niego dostać. Nie ma lepszego wsparcia niż Tato :)

Tak naprawdę nie mieliśmy pewności, czy ptaki odnajdą nasz karmnik ;). Nie mamy doświadczenia w tych sprawach. Nasi sąsiedzi od lat posiadają karmnik i zawsze mają gości. 

Niepotrzebnie się martwiliśmy. Nazajutrz pojawiło się kilka pięknych sikorek.

Kolejnych dni ich przybywało więcej. Nie zapominają o nas i przyprowadzają kolejnych głodnych krewnych i przyjaciół ;)

I co im smakuje? Tylko ziarna. Te chrupki leżały nieruszone.

Wkrótce będziemy musieli zaopatrzyć się w większą ilość pokarmu i myślę, że należy postawić na ,,profesjonalny" pokarm, który nie jest zbyt kosztowny, a daje pewność, że pomagamy, a nie szkodzimy. Przecież o to właśnie chodzi :)

Teraz pozostaje nam jeszcze jedna kwestia... Dobra książka o ptakach, o których wciąż wiemy zbyt mało. Fakt, rozpoznajemy sikorki, wróble ;P, sroki, wrony, bociany..., ale to całkiem za mało. Chcemy więcej.

Może w komentarzach pod postem polecicie nam ciekawe książki o ptakach? Przydadzą nam się wskazówki :)